Maandag 23 mei was er een ouderavond in het kinderdagverblijf over positieve opvoedstrategieën. We hadden daarvoor Joyce Vlamings uitgenodigd als spreker. Zij is eigenaresse van pedagogisch adviesbureau Joyeux.

“Als je je kinderen altijd positief benadert, blijft opvoeden leuk, ben je minder snel moe en zijn problemen vaak sneller opgelost”, hield ze de ruim dertig aanwezige ouders voor.

Een voorbeeldje?

‘Schiet op. Anders komen we te laat.’

Hoor je het jezelf zeggen? Dan is het aankleden ’s ochtends al tergend langzaam gegaan, zit ie ook nog doodleuk te treuzelen met eten.

Toch is het de kunst om ook dan je boodschap positief te verpakken: ‘Eet je boterhammen op, dan komen we nog mooi op tijd!’

Of deze?

‘Niet rennen binnen!’ Het is snel gezegd als de kinderen binnen aan het rennen zijn, terwijl je dat niet wilt.

Beter is dan, zegt Joyce: ‘Binnen lopen we zachtjes!’

Een feest der herkenning werd het. Want niemand is perfect. Iedereen verliest zich wel eens in opmerkingen die door kinderen als negatief worden ervaren of – als ze iets groter zijn – als ‘gezeur’ worden bestempeld.

Opvoeden is en blijft lastig. Maar daarom ook werd de avond over het algemeen als nuttig beschouwd. Het is altijd fijn om je weer even bewust te worden van je eigen opvoedstrategieën. Dus Joyce, bedankt dat je er was. En alle ouders: fijn dat jullie met zo velen zijn gekomen.

Eindelijk mogen we het dan al heel voorzichtig naar buiten brengen: we gaan uitbreiden. Tenminste … als ook de gemeente Veghel haar goedkeuring geeft aan de plannen die er liggen.

Toen wij ruim negen jaar geleden in Erp van start gingen, hadden we nooit kunnen bedenken dat we nog eens uit zouden breiden. We vonden het al spannend om van 6 kinderen in Loosbroek naar 16 kinderen in Erp te gaan ;-)

Maar dat gaat intussen zo goed, met dank ook aan de leidsters (dikke duim voor hen!) dat we vaak ‘nee’ moeten verkopen aan nieuwe ouders. Te vaak eigenlijk, vinden wij.

En dus hebben we een tijdje terug de knoop maar doorgehakt: er komt een groep bij! Hoe gaaf is dat!!!!

Wanneer is het definitief?

De tekeningen zijn klaar. De aanvraag om uit te breiden is het gebruikelijke traject ingegaan en ligt bij de gemeente Veghel. Als daar geen rare dingen op komen – en die verwachten we eerlijk gezegd niet – dan is het definitief en komt er een tweede groep.

Tot die tijd houden we zelf nog even een slag om de arm: zolang we geen vergunning hebben, is er nog niks definitief.

Hoe het er allemaal uit gaat zien? Hoeveel kinderen er bij komen? Wat dat voor invloed heeft voor de bestaande groep? Enzovoorts. We kunnen ons voorstellen dat er veel vragen zijn. Die mag je op ieder moment aan ons stellen. Wat we weten, dat vertellen we.

Het voelt eigenlijk een heel klein beetje alsof we net zwanger zijn: je hebt met elkaar afgesproken dat je het nog even voor je houdt, je hebt het alleen tegen de mensen verteld die heel dicht bij je staan, maar het liefst schreeuw je het van de daken en vertel je het tegen iedereen die het horen wil!

Maar geloof ons: dat gaan we ook doen zodra we officieel goedkeuring hebben.

Dus houd vooral ook de website en onze Facebook-pagina in de gaten.

Als de plannen door gaan, komen er natuurlijk snel ook extra laarsjes ;-)

Ze mopperen nog wel steeds een beetje, hoor, en zijn het er denk ik nog niet helemaal mee eens. Maar het ging gewoon echt niet langer. Mientje en Sientje, onze twee varkens, zijn naar een ander deel van de wei verhuisd. Noodgedwongen.

Wat was er aan de hand?

De twee knorpotten deelden de wei tot voor kort met de andere dieren. Maar gulzig (en egoïstisch) als ze zijn, gunden de twee veelvraten de andere dieren nauwelijks iets uit de trog. Sterker nog: als een van de andere dieren zich ook maar in de buurt van de trog waagde, dan lieten ze heel duidelijk merken dat die van hun ‘bord’ eten af moest blijven.

Je begrijpt, dat ging zo echt niet langer.

En dus hebben we een nieuwe ‘woning’ voor de twee logge modderaanbidders gevonden: hun eigen stekkie op het terrein, afgezonderd van de rest van de dieren. Daar kunnen ze vreten, wroeten en knorren zoveel als ze willen, zonder dat de andere dieren daar last van hebben.

En de andere dieren? Die zijn helemaal heppie de peppie en voelen zich eigenlijk hetzelfde als Mientje en Sientje: echte feestvarkens ;-)

Toen ik in 2005 met het kinderdagverblijf begon, moest ik natuurlijk ook een logo hebben. Met wat knip- en plakwerk heb ik dat toen zelf gemaakt. Helpende Handjes had ik het verblijf genoemd. Tja, dan moesten er natuurlijk handjes in worden verwerkt.

Dat logo heb ik veertien jaar lang gekoesterd.

Het was mijn dingetje. Het vertelde waar ik vandaan kwam. En het paste ook wel bij me: niet te moeilijk ;-)

Maar toen we onlangs bezig waren met een nieuwe website, kwam ook de vraag of het niet eens tijd werd om dan ook het logo een keer te verfrissen. Na enige aarzeling – het logo was toch mijn ‘kindje’ – heb ik toegegeven.

En nu …

… ben ik zo blij.

Het nieuwe logo is fris. Het is professioneel. Het is vrolijk. Het is speels. Kortom, het is helemaal De Helpende Handjes. Vooral dat laarsje, hè. Dat doet het hem. Dat past zo perfect bij ons. Het staat voor ‘buiten’, voor het landelijke karakter van het kinderdagverblijf, voor het spelen in de plassen, voor het heerlijk en onbekommerd vies mogen worden, enz.

Klinkt heel maf, maar ik word gewoon vrolijk van het logo.

En ook in dat opzicht past het nieuwe logo bij ons: we willen namelijk dat ook de kinderen vrolijk van ons worden ;-)

Dat is vrijwel het eerste wat mensen vragen als we ze rondleiden en het houten ‘verblijf’ midden in de speeltuin zien staan. Nee, zeggen we dan, niet alleen dieren vinden het heerlijk om buiten te slapen, ook kinderen. Het is geen hok, het is een bed …

Verbaasde gezichten.

Maar als we hen dan uitleggen wat het idee erachter is, worden de meeste ouders heel enthousiast, net als wij dat zijn.

Buiten slapen heeft namelijk heel veel voordelen. Zo maken kinderen die buiten slapen door het zonlicht meer vitamine D aan. Ook zijn ze minder snel verkouden, omdat de luchtkwaliteit buiten nu eenmaal beter is dan die van binnen.

En nog een belangrijk voordeel: kinderen, ook de kinderen die doorgaans moeilijk slapen, slapen buiten vaak veel rustiger, dieper en langer.

Het is trouwens niet zo dat alle kinderen standaard verplicht buiten slapen, hoor. We hebben twee bedjes. De kinderen die het heerlijk vinden om daar in te slapen, slapen daar. Andere kinderen slapen lekker binnen.

En buiten slapen past natuurlijk helemaal bij ons kinderdagverblijf, dat geënt is op zoveel mogelijk buiten zijn. Wil je daar meer over weten. Kijk dan eens op www.ikslaapbuiten.nl. Daar vind je nog veel meer informatie over buiten slapen.

En wat als het hard regent?

Dan slapen de kinderen heerlijk door. In de tikkende regen. Met de babyfoon aan. Want … wij gaan dan natuurlijk wel naar binnen ;-)