Eindelijk … eindelijk … eindelijk is daar de zon vandaag gewoon weer.
We weten best dat het er allemaal bij hoort bij de winter: de kou, de wind, de regen. Maar zo veel regen!!! Zullen we eerlijk zijn? We werden er wel eens chagrijnig van.
Maar dan waren daar de kinderen, die totaal geen moeite hadden met het weer.
Regen? Ach, boeien! Dan trekken we toch gewoon onze laarzen en regenbroek aan. Hop en naar buiten.
En eenmaal daar, smolt ons chagrijn weer als sneeuw voor de … zon (we weten vandaag weer hoe die eruitziet!)
Zodra de kinderen buiten waren, renden ze naar alle bakjes in de tuin. En hoe leuk om te zien dat alle bakjes weer vol vers regenwater zitten.
Eerst worden dan alle volle bakjes verzameld.
Vervolgens wordt overlegd wat er mee gaat gebeuren. Gaan we weer van die heerlijke ‘regensoep’ maken? Beetje zand en gras erbij, wat steentjes. Even laten trekken. En je hebt een fantastische driesterrensoep.
Of zijn we in een melige bui en gaan we elkaar nat gooien?
Nog leuker: we gaan de leidsters nat gooien!
Iets minder leuk: we gaan voor de ramen van het kinderdagverblijf ;-)
Telkens als we dan weer terug naar binnen gaan en al die natte, verkleumde, maar vrolijke gezichten zien, denken we: ‘Ach, wat maakt het ook uit dat het regent?!’
Maar nu hij er vandaag weer is – eindelijk, eindelijk, eindelijk! – mag hij blijven. Nu stonden wij vanmorgen te (water)trappelen om als eerste naar buiten te gaan!
En gelukkig zeiden de kinderen niet: ‘Huh? Hoezo? Naar buiten? Het regent toch niet …?
Wat een heerlijk zonnetje!!! Heb jij hem ook zo gemist?