Aan dieren geen gebrek op ons kinderdagverblijf. De paarden komen altijd gelopen voor een aai als we naar de speelboom lopen. Poes slaat alles liever van afstand gade. Jip en Janneke hebben het zelf te druk met spelen om zich om ons te bekommeren. En Mientje en Sientje reageren altijd wat knorrig. Maar goed, dat weten. Houden we rekening mee.
Afgelopen week gingen we met een aantal kinderen bij Tante Kip op bezoek. Altijd gezellig!
Maar wat schetst onze verbazing toen we de deur van haar leghok openden, ze had al bezoek: in de hoek van het hok zat de liefste egel die we ooit hadden gezien.
Gezond en dik, zoals dat hoort van een egel in de herfst. Klaar om een lange winterslaap in te stappen. En dan die heerlijke kraalvormige pretoogjes, die verraadden dat ze het prima naar haar zin had bij Tante Kip. En dat snappen we. Want Tante Kip is altijd erg gastvrij!
Het kon maar één egel zijn: Eegje Egel.
In het boek van Dick Bruna gaat Eegje de stad in om een wollen das te kopen. Maar eegje is niet aan verkeer gewend en wordt door een auto aangereden. Een aardige jongen biedt aan om voor haar te zorgen tot ze zich weer beter voelt.
Hoe vaak hadden we dit boek niet al voorgelezen aan de kinderen!
En nu was ze dus gewoon bij ons op het kinderdagverblijf in Erp. Wat een ontzettend leuke verrassing.
We hebben haar met zijn allen goed bestudeerd. En dat is maar goed ook. Want we hebben haar daarna niet meer teruggezien bij Tante Kip.
Gelukkig hebben we de foto’s nog. En het boek natuurlijk! Dag Eegje. Slaap lekker, waar je ook bent. En hopelijk tot een volgende keer.
