Er is zoveel te vertellen over ons kinderdagverblijf. Zoveel te beleven. Iedere dag weer. Maar we zouden de dieren tekort doen (en serieus beledigen) als zij geen prominente plek op deze website zouden krijgen. Dus mogen we even voorstellen, in willekeurige volgorde: onze grote vrienden, de dieren:
Mientje
Zij is het meest koddige, logge en onooglijke – en soms ook onmogelijke – dier van allemaal. Maar wat hebben we haar lief. Iedere morgen moeten we haar even begroeten. Daar staat ze op. Anders is ze de rest van de dag nog knorriger dan ze normaal gesproken al is. Bij mooi weer, maken we een modderbad voor ze. Lekker dat ze dat vindt. Ze laat zien dat het niet erg is om vies te worden. Een echte influencer dus voor onze kinderen ;-)
Sara
Het liefste en meest attente paard dat je je maar voor kunt stellen. Altijd als we over het pad naar achteren lopen – maar dan ook echt altijd – komt Sara naar ons toegelopen. En altijd wil ze dan even geaaid worden. En wat dan zo schattig is: voor de allerkleinste kinderen laten ze haar hoofd net wat verder zakken, zodat die er ook bij kunnen. En iedere keer weer smelt dan ons hart. Zo lief!
Puckie
Je zult het geloven of niet, maar Puckie ‘werkte’ eerst op het terras, vlakbij de Drunense Duinen. Niet als serveerster, maar als knuffelpaardje. Kun je het je voorstellen: papa en mama die even een kop koffie doen en de kinderen die intussen een shetlandpony vertroetelen. Toen haar baasjes tot hun spijt afstand moesten doen van Puckie, zochten ze een plekje waar ze net zo veel verwend zou worden als daar. Nou, dat zit hier wel goed!
Kwik, Kwek en Kwak
Dit zijn onze grappenmakers. Alleen al als je ze ziet lopen, of liever gezegd: waggelen, struikelen en stuntelen, dan schiet je in de lach. Iedere keer weer. Heel typisch ook: in gedachten stel je ze iedere keer toch weer voor met een blauwe baret op hun hoofd … De loopeenden hebben het trouwens goed voor elkaar bij ons: ze hebben hun eigen loungeplek in de dierentuin gekregen: een vijver met strand.
Tante Kip
Om misverstanden te voorkomen, hebben we alle kippen dezelfde naam gegeven: Kip. De kippen hebben het vooral heel gezellig met elkaar en schenken de kinderen niet zo veel aandacht. Ze lijken daarin wel eens op de kinderen: als die lekker met elkaar aan het spelen zijn – en het net een kippenhok is met al die vrolijke kinderen – worden wij als leidsters ook wel eens totaal ‘genegeerd’ ;-) Heerlijk toch! We zijn in ieder geval hartstikke blij met Kip (en met Kip, Kip, Kip en Kip), want iedere morgen staan ze ons toe om eitjes te rapen. Kakelvers!
Poes
Poes is bevoorrecht. Zij is de enige die vrij is om te gaan en staan waar ze wil. Meestal zwerft ze ergens om het huis. Ze is nu eenmaal niet zo van de sociale contacten. Toch is er één moment op de dag dat ze dicht bij ons is: ’s morgens staat het opkomende zonnetje namelijk op het kinderdagverblijf. En wat is er heerlijker om in dat eerste zonnetje van de dag op de vensterbank te gaan liggen!? Je kunt je voorstellen dat ze dan alle aandacht van de kinderen krijgt! Haha … en de ouders maar denken dat de kinderen hen uitzwaaien ;-)
Meneer Haan
Een echt haantje. Paradeert als een baasje door de ren, koketterend met zijn veren, borst naar voren, lonkend en knipogend naar alle hennen. Playing hard to get, maar volgens ons legt hij het met alle hennen aan als wij niet kijken. Fijn trouwens dat hij die intimiteit voor ons verborgen houdt. Sommige dingen zijn nog niet voor kinderoogjes bestemd ;-)
Nijntje
Nijntje heeft zo ongeveer het hoogste knuffelgehalte van alle dieren. Enorm populair bij de kinderen. En ze pikt dan ook vrijwel alles van hen. Letterlijk dan natuurlijk hè, want konijnen pikken niet. En zeker deze niet. De liefheid en aaibaarheid zelve. Bijna de kleinste van alle dieren, maar ze heeft het maar mooi voor elkaar gekregen dat ze de meeste aandacht van iedereen krijgt! Net een kind dus ;-)
Schapen
Onze schapen vormen samen ons schapenkoor. Een gemengd mannen- en herenkoor is het, met hoge en lage stemmen. We zouden ze misschien Bas, Tenor, Sopraan en Bariton moeten noemen, ware het niet dat we dit redelijk ingewikkelde namen vinden. Ze trakteren ons iedere dag op spetterende optredens. En dat zonder dirigent, hè! Knap, hoor. En het mooie is, ze waarderen het dat we luisteren. Want iedere avond, als we het kinderdagverblijf sluiten, zingen ze in koor: ‘Tot mèèèèèèèrge …’
Rian en Clara
We hebben altijd gezegd: we missen eigenlijk nog een koe op het kinderdagverblijf. Maar altijd hield Paul, die notabene ex-koeienboer is, de boot af. Hij wist dat er bij het houden van koeien iets meer kwam kijken. Totdat Rian op bezoek kwam. Om te logeren. Ook onze ex-koeienboer weer verliefd werd. En hij zelf ook Clara nog toevoegde aan de staf. Daar zeiden wij natuurlijk geen ‘boe’ tegen 😉
Boomer
Onze cavia. Ja, we weten het, Boomer is toch helemaal geen naam voor een cavia! Maar de kinderen vonden van wel. En dus heet de cavia Boomer. Prima. Wat kun je over Boomer vertellen? Heel eerlijk: niet zo veel. Het is ons aaidier. Ons knuffeldier. En waarschijnlijk ook het dier dat het meeste te lijden heeft onder alle aandacht. Want niet alle kinderhandjes zijn altijd even zacht … Maar Boomer stoort zich daar niet aan. Nee, die vindt dat wel prima, al die aandacht.
Bertus
Hij zou op papier ons stoerste dier moeten zijn: Bertus. Want een stier, dan verwacht je een gespierde bink. Toch? Zo’n bruut die op zijn minst een keer snoeft als je voorbij komt lopen. Maar niks daarvan. Bertus is een ‘ei’. Zo zacht als een watje. Bertus is dan ook een je-weet-wel-stier. Al ligt het daar niet aan, hoor. Voordat we straks papa’s krijgen die bang worden voor hun ingreepje 😉